Absalom, Dawid se seun, het vir ’n tyd lank van sy pa af weggebly nadat hy kwaad geword het oor wat met sy suster Tamar gebeur het. Ná ’n paar jaar het hy teruggekeer na Jerusalem.
Absalom het baie mooi gelyk. Daar was nie ’n man in Israel wat so geprys is vir sy voorkoms soos hy nie. Hy het sy hare elke jaar gesny, want dit het swaar geword.
Hy het begin om by die stadspoort te gaan staan. Wanneer mense gekom het om na die koning toe te gaan vir regspraak, het Absalom hulle nader geroep en met hulle gepraat. Hy het vir hulle gesê: “Jou saak is goed en reg, maar daar is niemand van die koning wat jou sal hoor nie.” Hy het ook gesê: “As ek regter in die land was, sou ek elkeen wat ’n saak het help.”
So het Absalom die harte van die mense van Israel gesteel.
Na veertig jaar het Absalom gesê hy wil na Hebron toe gaan om ’n gelofte te betaal wat hy aan die Here gemaak het. Dawid het hom laat gaan. Maar in Hebron het Absalom boodskappers deur die hele Israel gestuur wat gesê het: “Absalom is koning in Hebron!”
Toe het baie mense by Absalom aangesluit en hy wou die koningskap van Dawid af wegneem. Dawid het dit gehoor en hy en sy dienaars het uit Jerusalem gevlug.
Terugkeer 