Op ‘n warm, sonnige dag het Abraham by sy tent gesit by die groot bome van Mamre. Skielik het hy opgekyk en drie besoekers gesien wat naby staan. Al het Abraham nie geweet wie hulle was nie het hy vinnig opgestaan, na hulle toe gehardloop, en hulle gevra om te bly en te rus.
Abraham het hulle gevra om onder die koelte van die bome te sit terwyl hy vinnig vir hulle iets te ete en te drinke gaan haal. Hy het vir Sarah, sy vrou, gesê om vars brood te bak, en hy het ‘n lekker stuk vleis gekies om vir hulle te kook. Toe alles gereed was, het hy die heerlike kos voor hulle gesit en langs hulle gestaan terwyl hulle geëet het.
Terwyl hulle daar gesit en eet het, het die besoekers vir Abraham gevra waar Sarah is. Hy het gesê sy is in die tent. Een van die besoekers was eintlik die Here, en Hy het vir Abraham gesê dat hulle volgende jaar hierdie tyd weer sou kom, en dan sal Sarah ‘n seun hê. Sarah het agter die tentdeur geluister en toe sy dit hoor, het sy in haarself gelag, want sy en Abraham was albei baie oud.
Die Here het geweet Sarah het gelag en gevra waarom sy lag, want niks is te moeilik vir die Here nie. Hy het haar verseker dat sy inderdaad ‘n seun sou hê soos belowe.
‘n Jaar later het Sara dan ook aan ʼn seuntjie geboorte geskenk. Hulle het hom Isak genoem. Abraham was 100 en Sara was 90 jaar oud toe hulle vir Isak gehad het. God het sy belofte gehou en ʼn wonderwerk in hul lewens gedoen.
