ʼn Lang tyd na die verhaal van Babel, het God met ‘n man met die naam Abram gepraat. Abram het saam met sy vrou, Sarai, en sy familie in Haran gewoon. Op ‘n dag het God vir Abram gesê: “Abram, ek wil hê jy moet jou huis en jou familie verlaat en na ‘n land gaan wat Ek jou sal wys. Ek het groot planne vir jou! Ek sal jou baie seëninge gee en jou naam groot maak. Jy sal ‘n groot nasie word, en al die mense op aarde sal deur jou geseënd wees.”
Abram het na God geluister en gedoen soos Hy gesê het. Hy het saam met Sarai, sy neef Lot, en al hul besittings die lang reis na ‘n nuwe plek begin. Abram was al 75 jaar oud, maar hy het vertrou dat God hom sou lei waarheen Hy wou hê hy moet gaan.
Hulle het deur baie plekke gereis tot hulle by ‘n land gekom het wat Kanaän genoem is. Toe hulle daar aankom, het God weer met Abram gepraat en gesê: “Kyk rondom jou, Abram. Alles wat jy sien, die hele land, sal Ek aan jou en jou nageslag gee. Jou familie sal so baie wees, soos die stof op die aarde—te veel om te tel!”
Abram was baie bly en het ‘n altaar vir God gebou om Hom te dank. Elke keer as hy by ʼn nuwe plek gekom het, het Abram heel eerste ʼn altaar gebou en die Here aangeroep.
Maar die reis was nie altyd maklik nie. Daar was tye toe daar nie genoeg kos was nie, en Abram moes na Egipte toe gaan. Maar God het oor Abram en sy familie gewaak, en hulle het teruggekeer na Kanaän met nog meer besittings as voorheen.
Abram het baie avonture gehad, maar hy het altyd onthou dat God ‘n spesiale plan met sy lewe het. En dit was net die begin van ‘n groot storie oor hoe God vir Abram gebruik het om ‘n groot nasie te begin, ‘n nasie wat ons vandag ken as die volk van Israel.
